هرچند با توجه به فضای غمناک کنونی و حاکم بر جهان و به طور خاص بر غزه خونین و اعمال جنایت ها و آدم کشی های لحظه به لحظه ارتش اسرائیل در غزه، دیگر نه حالی برای پرداختن به موضوعات دیگر باقی مانده و نه انگیزه ای برای پرداختن به مسائل داخلی. با این همه، مفید دانستم که در باب سخن اخیر یک بانوی حزب اللهی ایرانی، که حول آن این روزها بسیار سخن گفته شده و می شود و حتی شگفتی شماری را برانگیخته است، چند کلمه ای بنویسم. در واقع خاطره ای بگویم تا احتمالا از تعجب عده ای کاسته شود.
در مجلس اول یک بار چند نفری از دوستان همفکر به دیدار هاشمی رفسنجانی رئیس مجلس رفتیم. در این دیدار و گفتگو مطالب مختلفی مطرح شد که البته تمامی آنها را به یاد نمی آورم. هرچه بود محورهای اصلی گفتکو (طبق معمول آن دوران) ایراد و انتقاد از افرادی تحت عنوان حزب اللهی یا «امت حزب الله» بود که هر کاری که می خواستند می کردند و هر چیز که می خواستند می گفتند؛ در جامعه و در مجلس و در هر جای دیگر. هیچ چیز از گزند زبان و عمل شان در امان نبود.
در این دیدار در باب نقش تخریبی و غیر اخلاقی و ضد قانونی این افراد در سطح جامعه و به طور خاص در مجلس سخن گفتیم و از رئیس قدرتمند و اثرگذار مجلس خواستیم که حداقل در مجلس مانع چنین کارهایی بشود و طبق وظیفه اش از حقوق و اعتبار نمایندگان دفاع کند. هاشمی، طبق معمول، تلاش کرد به نحوی از افعال حزب اللهی ها دفاع کند. هرچند با استفاده از سنت یکی به نعل و یکی به میخ. در ادامه چنین موضوعی، هاشمی البته با لحن شوخی، گفت: همین حزب اللهی ها هستند که به جبهه می روند، شماها که نمی روید!
راست می گفت. جدای از ماها که در آن گفتکو حضور داشتیم، واقعیت این است که پایه و مایه اصلی نظام ولایی جمهوری اسلامی از همان آغاز جریان خاص ولایی و آن هم ذوب در ولایت بوده است. این افراد بوده اند که در هرحال و به هر دلیل و یا علت در پای دفاع و حمایت از «نظام» و «ولایت» ایستاده اند. افرادی که یا اساسا به این نظام و ایدئولوژی آن اعتقاد ندارند و یا حق انتقاد و چون و چرا برای خود قایل هستند، نظرا و عملا نمی توانند سرباز این نظام و رهبرانش باشند. از آن زمان هرچه زمان گذشته و از پایگاه مردمی جمهوری اسلامی کاسته شده و از مشروعیت سیاسی و دینی آن کم شده است، تکیه اش بر امت حزب الله بیشتر و جدی تر شده است. نیروهای سرکوب و فدایی از همین جریان هستند. در سال های اخیر رهبر مذهبی جمهوری اسلامی بارها و بارها ب این واقعیت اشاره و تصریح کرده است. در این میان نمی دانم چرا عده ای از سخن یکی از همین امت حزب الله تعجب کرده و خرده گرفته اند؟!
البته روزگاری جریان اصلاح طلبی شعارشان شد «ایران برای همه ایرانیان» اما چنین اندیشه ای در ساختار حقیقی جمهوری اسلامی جایی نداشته و ندارد. چنین واقعیتی می تواند یکی از دلایل شکست جریان اصلاحی در ساختار حقوقی و حقیقی نظام را توجیه کند.
دوشنبه 15 آبان 1402