مصاحبه با راديو زمانه در ارتباط با ابتکار رهبران جنبش سبز و نگرانی حاکمیت

گفت‌وگو با حسن یوسفی اشکوریnگزارشى از سراج‌الدین میردامادیnnنزدیک یک هفته است که میرحسین موسوی و مهدی کروبی در بازداشت خانگی به‌سر می‌برند. این دو چهره‌ی مخالفان دولت از هرگونه وسایل ارتباطی با خارج از منزل خودشان محروم شده‌اند و حتی فرزندان آنها نیز حق دیدار والدین خودشان را ندارند.nnدر گفت‌وگو با حسن یوسفی اشکوری، دین پژوه و تحلیل‌گر سیاسی مقیم آلمان از او پرسیده‌ام: فکر می‌کنید خلا ارتباط با رهبران جنبش اعتراضی چه اثراتی را در آینده‌ی پیش روی جنبش اعتراضی مردم ایران خواهد داشت؟nاگر قبول کنیم که این جنبش تاکنون هم در عمل تحت تأثیر حرکت‌ها و خیزش‌های مردم از پایین بوده و نه لزوماً از بالا، می‌توانیم چنین نتیجه بگیریم که پس از این هم اگر این انقطاع و گسست جدی شود و ادامه پیدا کند، چندان لطمه‌ای به جنبش وارد نخواهد آمد. چون تاکنون و در طی این دو سال نشان داده شده این ظرفیتی که در بدنه‌ی اجتماعی جامعه هست، یعنی جوانان و دانشجویان به‌خصوص در شهری مثل تهران یا شهرهای بزرگ دیگر، بسیار کارآمد است.nnحتی اگر برگردیم به بعد از ۲۲ خرداد ۸۸ این جوانان و این مردم بودند که از صبح ۲۳ خرداد به کوچه‌ها و خیابان‌ها آمدند و با شور و حرارت ادامه دادند و بعد، سه روز بعد در ۲۵ خرداد سه میلیون نفر به خیابان آمدند و همین طور ادامه پیدا کرد. این حرکت و جوشش مردم از پایین بود که کسانی مثل آقایان موسوی و کروبی را وادار کرد که به مردم بپیوندند و البته جانانه و دلیرانه تاکنون از خواست‌های خود و مردم حمایت کردند و عقب ننشستند. اگر قضیه را اینگونه تحلیل کنیم و ببینیم و این را صادق و درست بدانیم، به نظر می‌آید که این انقطاع اگرهم جدی شود، چندان تأثیری نخواهد داشت زیرا جامعه و مردم و جوانان و همین نیروهایی که تا به‌حال بوده‌اند و حماسه‌ی ۲۵ بهمن را آفریده‌اند، بازهم راه خود را ادامه خواهند داد.n nنکته‌ی دیگر این است که من فکر نمی‌کنم اساساً این حصر خانگی چندان جدی باشد. حکومت به‌ویژه بعد از تحولات یک هفته‌ی اخیر فکر می‌کنم به این نتیجه رسیده است که کار به این سادگی‌ها نیست. چندماه پیش آقای خامنه‌ای در قم اعلام کردند که «فتنه‌ی ۸۸» نظام را بیمه کرد، اما اکنون سکوت کرده‌اند و فکر می‌کنم که خودشان هم به این نتیجه رسیده‌اند که موتور حرکت در بدنه‌‌ی جامعه است. نارضایتی در بدنه‌‌ی جامعه ریشه دارد و این جنبش اعتراضی ریشه‌دارتر از آن است که با بودن یا نبودن آقایان موسوی و کروبی این حرکت از بین برود.n nبه همین دلیل فکر می‌کنم که این حصر خانگی هم چندان جدی نیست و بیشتر برای پاسخگویی به این معترضان افراطی و کمی هم کنترل اوضاع است. با همه‌ی این حرف‌ها تصور من این است که اگرهم بر فرض این انقطاع ارتباط به‌وجود آید، لطمه‌ای به بیرون نخواهد زد و بالاخره گروه‌ها، بخشی از همین رهبران جنبش سبز در داخل و خارج، سازمان‌ها و نهادهایی تشکیل خواهند داد و این راه را ادامه خواهند داد. ضمن این که به‌هرحال آنها در هر شرایطی باشند، خواه‌ناخواه دیدگاه‌ها و نظرهای‌شان به بیرون هم منتقل می‌شود و اصلاً وجود و حیات اینها چه در حصر، چه در بیرون و چه در داخل خانه و یا حتی در زندان، خود مایه‌ی انسجام جامعه است، مایه‌ی امید جامعه است و نفس وجود و حضور اینها خود به خود به نوعی به این جنبش، حرکت و تحول تازه خواهد داد.nnبه‌نظر می‌رسد آقایان موسوی و کروبی در زمینه‌ی فراخوان‌ها برای حضور خیابانی و یا جهت‌گیری جنبش و پیام‌ها و اطلاعیه‌هایی که می‌دادند، بی‌شک تأثیر زیادی در حیات و راهبری جنبش تا اینجای کار داشتند. با توجه به این که احزاب پیشروی اصلاح‌طلب هم در عمل در تنگناهای شدید در داخل کشور قرار دارند. آیا ممکن است با تمام این تنگناها و بازداشت خانگی به‌نوعی راهبری جنبش و هدایت به بیرون از کشور منتقل شود؟n nبله، احتمالش خیلی زیاد است. به‌خصوص همانگونه که ‌‌می‌بینیم به‌تازگی حتی سازمان مجاهدین انقلاب به‌طور رسمی از خارج از کشور یک نوع اعلان حضور کرده است. البته نمی‌دانم چقدر این جدی هست یا نیست، ولی به‌هرحال وقتی شرایط داخل کشور کاملاً مسدود شود و هیچ کاری نشود در داخل کشور کرد، این رهبری جمعی به ‌وسیله‌ی نهادها و سازمان‌ها می‌تواند به خارج از کشور منتقل شود. اتفاق‌های یک‌ماه اخیر و آمدن آقای دکتر اردشیر امیرارجمند به خارج از کشور به‌عنوان مشاور عالی آقای میرحسین موسوی و تأسیس شورای هماهنگی راه سبز امید که به‌تازگی اعلان شده است، نشان‌ می‌دهد که بالاخره این نوع رهبری از طریق ارسال پیام‌، اعلام حضور و انتشار فراخوان‌ می‌تواند به خارج از کشور منتقل شود و شاید اجتناب‌ناپذیر باشد.n nمن اما فکر نمی‌کنم که اساساً به این زودی چنین نیازی پیدا شود که به‌طور کلی این نوع رهبری در خارج از کشور متمرکز باشد. هنوز فکر می‌کنم که در داخل کشور امید هست و بعد، بالاخره غیر از آقایان موسوی و کروبی کسان دیگری هم هستند؛ بخش‌های دیگری هم هستند در داخل کشور که می‌توانند این کار را انجام دهند. ضمن این که باز تأکید می‌کنم، خود این حصر خانگی را من چندان جدی نمی‌بینم. بیشتر مقطعی می‌بینم. به‌هرحال از ناحیه‌ی آنها هم در هر شرایطی باشند، این‌ پیام‌ها می‌تواند به خارج منتقل شود و این حرکت را به نوعی رهبری کند.n nدستگاه‌های حکومتی خیلی اصرار داشتند که حرکت ۲۵ بهمن را بی‌تأثیر و کوچک نشان دهند، ولی در عمل موج عصبانیت و خشمی که در مجلس و سایر گروه‌های همسو با حاکمیت وجود دارد، حکایت از واقعیت دیگری می‌کند. نسبت بازداشت خانگی آقایان موسوی و کروبی را در خصوص تجمع و راهپیمایی ۲۵ بهمن چگونه ارزیابی می‌کنید؟n nبله همین طور است که می‌فرمایید. روزنامه‌ی کیهان اعلام می‌کند که ۳۰۰، ۴۰۰ نفر بیشتر نیستند، اما ما می‌بینیم که این‌همه نیرو ریخته‌اند توی خیابان. خب این همه نیرو برای چیست؟ برای همین ۳۰۰، ۴۰۰ نفر بوده یا برای هزار نفر بوده؟ نه. این موجی که حرکت کرد و راه افتاد، آنها را غافلگیر و نگران کرد. این حرکت‌های خشم‌آلود و مهارگسیخته‌‌شان به‌خوبی نشان می‌دهد که در درون خودشان جدی گرفته‌اند و امروز متوجه شده‌اند که رهبران جنبش سبز بسیار محبوب‌تر و عمیق‌تر و اثرگذارتر از دو سال پیش هستند. حتی کلماتی که مسئولان به کار می‌برند نشان‌دهنده‌ی این است که ماجرا را جدی گرفته‌اند. رئیس قوه قضاییه اعلام می‌کند که اگر ما اینها را دستگیر کنیم، امامزاده یا قهرمان می‌شوند. خب مفهوم سخن این است که بالاخره مخالفان شما امامزاده هستند نه شما. شما امامزاده‌کش هستید و آنها طبعاً قهرمان و محبوب ملت هستند.n nبرای همه‌ی ما غیر قابل تصور بود که بعد از یک‌سال سرکوب، زندان و اینهمه فشار، بازجویی، محدودیت برای جامعه و جوانان و فعالان سیاسی، باز مردم بی‌پناه به خیابان بیایند. این نشان می‌دهد که آقایان موسوی و کروبی ابتکار خوبی به‌خرج دادند و حاکمیت را در شرایطی قرار دادند که هر تصمیمی بگیرد به ضررش تمام می‌شود. خوشبختانه این بار دیگر انصراف ندادند و مردم هم پیام را گرفتند و به کوچه و خیابان ریختند. تازه فردا هم باز ما این فراخوان را داریم. باید ببینیم چه اتفاقی می‌افتد. با این زمینه‌ای که وجود دارد، به نظر من فردا هم مورد استقبال واقع خواهد شد و مردم خودی نشان خواهند داد.n nدر نهایت می‌خواهم بگویم که آقایان موسوی و کروبی ابتکار خوبی به‌خرج دادند. کارشان خوب و موفق و مؤثر بوده و حاکمیت را در موضع دفاعی قرار داده است؛ به گونه‌ای که با این گفتارهای بی‌سروته و متناقض آنها را در انزوا و در شرایط انفعالی قرار داده است. در مجموع فکر می‌کنم که بعد از یک‌سال رکود خیابانی، این جنبش یک حرکت تازه‌ی خیابانی را سامان داد و این هم با ابتکار آقایان موسوی و کروبی بود و حاکمیت به شدت نگران ادامه‌ی این وضع است.nاقتباس از سايت راديو زمانه:nhttp://www.radiozamaneh.com/politics/2011/02/20/1942nnفایل صوتی را از اینجا بشنوید:n[Audio:2011-02-19.mp3]

Share:

More Posts

پاسخی به یاوه های نتانیاهو

در گذشته متنی کوتاه نوشته و در این کانال منتشر کرده ام با عنوان «بزرگترین تجربه عمر سیاسی ام» و در آن گفته ام پس

رفع یک ابهام

اشاره: در ارتباط با انتشار یادداشت اخیرم در ارتباط با محکومیت جنایات اسرائیلی ها در غزه و اخیرا لبنان یک دوست خیرخواه و علاقه مند

Send Us A Message