اشاره: جناب آقای وحیدی پاسخی به نامه انتقادی ام مرقوم فرموده اند که با اجازه ایشان آن را در اینجا منتشر می کنم. مضمون و ادبیات متواضعانه آقای وحیدی در این نامه نشانه بارزی از گشادگی فکری و ایمان راسخ به اصول دگرباوری است که وی مبلغ آن است. با سپاس از جناب ـقای وحیدی. دوست گرامی آقای اشکوری
پیشاپیش از حسن توجه و دیدگاه اصلاحگرایانه شما نسبت اموری که مربوط به همۀ ما می شود، سپاسگزاری می کنم. هر چند که، چند ساعتی پیش از در یافت نامه شما که قطعآ از روی احترام به این‌جانب آنرا بصورت خصوصی ارسال کرده بودید،اما ترجیح دادم، آنرا جهت تنویر افکار، منتشر نمایم، تا به اینصورت از کسانی که احتمالآ چنین خرده ای را گرفته، اما نسبت به مطرح کردن آن اغماض کرده، شکوه نمایم. در باره انتقادات کلی شما نسبت به متن، بنده پاسخی جز پذیرش جمیع توضیحات شما را ندارم، بنابراین، لزومی به پاسخ در آن باره را نمی بینم. اما، نکته ای را باید اشاره کنم، که این نوشتار شعاری، هر از چندی تغییر می کند. برای نمونه ابتداء یکی از دوستان از شعار ولتر: جانم را میدهم تا تو حرفت را بزنی، هرجند که با تو مخالف باشم را پیشنهاد کرده بود، و مدتی برروی صفحه منتشر می شد.
در شعار دوم، که مورد انتقاد شما قرار گرفت نیز دوست دیگری، آنهم صرفآ تحت تأثیر
انتقادی که بنده به خانم شیرین عبادی مبنی بر اینکه من مسلمانم و به مسلمانی خود افتخار می‌کنم، و من از ایشان این پرسش را کرده بودم که شما از کدام اسلام سخن می گوئید که ما آنرا نمی شناسیم؟ این متن را پیشنهاد کرده بود. به هرحال، از نطر کلی دیدگاه شما به حق است، و بنده مجددآ از شما تشکر می کنم.
ارادتمند وحیدی