جمعه 17 مهر 88 / 9 اکتبر 2009
1
دانشگاه ها همچنان ناآرام است و دانشجویان در شیراز و دانشگاه آزاد تهران و خواجه نصیر و امیرکبیر در اعتراض اند. از همه مهمتر این که از اکنون دانشجویان و حامیان جنبش سبز خود را برای 13 آبان آماده می کنند. جالب است که فرمانده پلیس تهران اعلام کرده است که تظاهرات سبزها در صورت مسالمت آمیز بودن اشکال ندارد. در حالی که برای روز قدس همین شخص بارها اظهار نگرانی کرده و حتی بارها تهدید کرده بود. به نظر می رسد که پس از چهار ماه مقاومت و پس از روز قدس جنبش سبز خود را به حاکمیت تحمیل کرده و آنان ناچار باید این واقعیت را قبول کنند. اگر چنین باشد، به سود جنبش مدنی خواهد بود و به تدریج چتر امنیتی مردم گسترده تر می شود و در نتیجه جنبش اعتراضی نیز اوج بیشتری می گیرد. باید دید سیر تحولات به کدام سو می رود.
2
به نظر می رسد ایران می خواهد این بار به طور جدی با آمریکا به گفتگو بنشیند و شاید هم به سازش برسد. آمریکا نیز نرمش شگفتی نشان می دهد. از جمله چند روز پیش بودجه سازمان تحقیق دربارة نقض حقوق بشر ایران را قطع کرده و این اقدام جز حمایت از ایران و خشنود کردن جمهوری اسلامی، معنایی ندارد.
اما هرچه باشد، مذاکره و رفع تنش بین ایران آمریکا و غرب به سود مردم ایران و جهان است. حداقل سایه جنگ را از سر ایران دور می کند و به صلح در منطقه کمک می کند. اما نباید چندان نگران فراموشی نقض حقوق بشر به وسیلة غربیان بود. چرا که مردم ایران خودشان باید به اصلاح حاکمان خود اهتمام کنند. از سوی دیگر جمهوری اسلامی با تن دادن به مذاکره و به ویژه به سازش نمی تواند بیش از حد معمول به خشونت دست بزند و این مردم را به ادامه جنبش اعتراضی تشویق می کند.
3
اوباما برنده جایز صلح نوبل شد. این خبر غیر منتظره بود. زیرا ایشان هنوز کار درخشانی نکرده است تا شایسته چنین جایزه ای باشد. شاید ایشان در پایان دوره ریاست جمهوری اش در خور این جایزه باشد. با این همه باید آرزو کرد که این هدیه مهم اوباما را به ادامه تلاش هایش در جهت صلح ( به ویژه صلح خاورمیانه ) تشویق کند.
یادداشت های روزانه – قسمت یکصدو پنجاه و هفتم
سه شنبه 8 اسفند 1402