دیگر در غزه کسی امید به زنده ماندن ندارد!

چند لحظه قبل ویدئوی کوتاهی دیدم که در آن ادعا شده بود کودکان فلسطینی روی بازوهای خود نام و هویت شان را می نویسند تا در صورت کشته شدن شناخته شوند و هویت شان روشن گردد!!

خدای من! در چنین شرایطی زنده ماندن و نفس کشیدن مایه شرمندگی است!

یک بار در جایی خواندم که انسان خطرناک ترین موجود روی کره زمین است! در این سال ها بارها و بارها به مناسبت های مختلف (و بیشتر در ارتباط با زیست محیط آدمی) به یاد این جمله افتاده ام. اما در این دو هفته که جنایات هولناک رژیم ستمگر و متجاوز و کودک کش اسرائیل را می بینم، هر لحظه این جمله در ذهنم برجسته تر می شود. با توجه به اعمال حدود هشتاد ساله صهیونیست ها در سرزمینی که با زور و توطئه و ترور و آدم کشی به دست آورده اند به ویژه آنچه در این دو هفته به طور خاص در غزه رخ داده است،  تصدیق می کنم که آدمی واقعا خطرناک ترین موجود طبیعت است!

آنچه این روزها در غزه می گذرد و سخنانی که از مقامات نظامی و سیاسی اسرائیل پیوسته شنیده می شود، چنین دانسته می شود که تا مرگ خونین آخرین نفر در غزه این حملات و خونریزی و کشتار ادامه خواهد داشت. منطق امور می گوید حماس و گروه جهاد اسلامی تسلیم نخواهند شد و از این سوی نظامیان و حاکمان اسرائیلی نیز این بار بیش از هر زمان دیگری برای نابودی خصم انگیزه دارند و اگر بخواهند به وعده های خود عمل کنند کوتاه نخواهند آمد. روشن است که اگر واقعا مصمم باشند کار حماس و همتایانش را یکسره کنند و از این مزاحم خلاص شوند، راهی جز این ندارند که با پیاده نظام ارتش وارد باریکه غزه شوند و از طریق یک حمله نظامی زمینی تمام عیار به هدف خود برسند. در این صورت روشن است که تقریبا تمامی ساکنان کنونی غزه قتل عام خواهند شد. یعنی یک پاک سازی قومی – فلسطینی دیگر انجام می شود.

از این روست که گویا حتی حامیان پرو پا قرص اسرائیل اخیرا احساس خطر کرده و کم و بیش و مستقیم و غیر مستقیم دارند تلاش می کنند تا این حمله زمینی انجام نشود و یا به تأخیر بیفتد. آرزو می کنم چنین نشود ولی هرچه هست، حتی اگر حملات هوایی ادامه پیدا کند و به ویژه اگر قرار بر نابودی دشمنان مسلح اسرائیل باشد، در آن صورت نیز امید به زنده ماندن هیچ بنی بشری در سرزمین پر جمعیت و فشرده ی غزه نبوده و نیست.

در اینجا باید از حامیان استوار اسرائیل پرسید که آیا این همه جنایت و آدم کشی و کودک کشی و زن کشی مصداق «دفاع مشروع» است؟ آیا این واکنش خشن و خونین با حمله آغازین حماس (ولو بسیار بد و زشت و محکوم) متناسب است؟ مگر اصل عقلایی و اساسی در حقوق نمی گوید جرم و مجازات باید تناسب داشته باشد؟ هرچند در منطق دولت های اسرائیل کاملا پذیرفته شده است که تمام جهان و از جمله اعراب و بیشتر فلسطینی ها نابود شوند ولی نباید یهودیان صهیونیست مهاجر و اشغالگر در «ارض موعود» آسیبی نبیند! از حمایت های سیاسی و مالی و نظامی بی دریغ جهان غربی نیز دانسته می شود که آنان نیز (به هر دلیل) این منطق معیوب و ضد انسانی و ضد حقوق بشری را پذیرفته اند.

انسان به امید زنده است. امیدوارم که این آتش افروخته هرچه زودتر خاموش شود و هیچ انسانی اعم از فلسطینی و اسرائیلی بیش از این آسیب نبیند.

دوشنبه 1 آبان 1402       

Share:

More Posts

مردمانی مظلوم!

اول بگویم من از استفاده از واژه «مظلوم» به جد ابا دارم و دیری است که معمولا از آن استفاده نمی کنم. زیرا این واژه

سلام بر وجدان های بیدار

آنچه در این روزها و هفته ها و ماه های اخیر موجب بقای امید و حداقل موجب تسلی خاطر است گسترش مخالفت ها و تعمیق

Send Us A Message