جرس: جمعی از فعالان و علاقمندان خانواده نیروهای ملی-مذهبی در تبعید، با انتشار بیانیه‌ای ضمن اعتراض به شهادت هدی صابر، اعلام کردند: «تاسف‌بار و هولناک آن‌که دیگر حتی «بهداری» زندان‌های نظام استبدادی نیز جای امنی برای زندانیان سیاسی (حتی اعتصاب غذا کرده، چون هدی صابر) نیست.»
n
در این بیانیه که به امضای جمعی از اعضا و علاقمندان نهضت آزادی ایران و شورای فعالان ملی-مذهبی رسیده، تاکید شده است: « ساخت سیاسی قدرت در ایران که می‌کوشد بحران مشروعیت دموکراتیک خود را با اسلحه‌های نفتی و ارعاب و تهدید بپوشاند، دروغ و تزویر و مکر را چون دیگر نظام‌های شرک‌آلود، بی‌پروا بکار بسته تا چند صباحی بر عمر نامشروع خویش بیافزاید. هرچند که این تداوم سلطه، به بهای خون پاک‌ترین و فرزانه‌ترین فرزندان ایران‌زمین تمام شود.»
n
عبدالعلی بازرگان، محمد برقعی، رضا علیجانی، نورالدین غروی، مرتضی کاظمیان، مهدی ممکن، مهدی نوربخش، و حسن یوسفی اشکوری ازجمله امضاکنندگان این بیانیه هستند.
n
متن کامل این بیانیه که در اختیار جرس قرار گرفته، به شرح زیر است:
n
«هدی صابر به عهد خویش وفا کرد و رفت.»
n
به‌نام خدا
n
«مِنَ الْمُؤْمِنِينَ رِجَالٌ صَدَقُوا مَا عَاهَدُوا اللَّهَ عَلَيْهِ فَمِنْهُم مَّن قَضَى نَحْبَهُ وَمِنْهُم مَّن يَنتَظِرُ وَمَا بَدَّلُوا تَبْدِيلًا؛ از ميان مومنان مردانى به آنچه با خدا عهد بسته بودند صادقانه وفا كردند؛ برخى از آنان به شهادت رسيدند و برخى در انتظارند. آنها[هرگز عقيده خود را] تبديل نكردند.» (احزاب 23)
n
جان برادر آزاده و صبورمان، هدی صابر، تاب این همه ظلم و ستم نیاورد؛ صبوری از کف داد و به حضرت حق پیوست. شهید حقیقت‌جو و حق‌گوی ایران، هدی صابر که در اعتراض به «فاجعه»ی به شهادت رساندن سرو سبز این خاندان هاله سحابی از ۱۲ خردادماه دست به اعتصاب غذا زده بود، تاکید داشت که «شاید این اقدام به سهم خود در شرایط وانفسای وطن مصدق – سحابی، مانع از تکرار این بیدادگری‌ها علیه انسان‌های بی‌دفاع شود.»
n
دریغا که نظام اقتدارگرا و حاکمیت جهل‌پیشه، نه تنها ندای حق‌طلبی این فعال ملی-مذهبی و قرآن پژوه دغدغه‌دار ایران را نشنیده گرفت ، که بر طبل جباریت کوبید. این‌چنین، شهیدی دیگر جنبش آزادی‌خواهی و دموکراسی‌طلبی ایرانیان را با جان خویش حیات بخشید.
n
هدی صابر که درس آموخته‌ی مکتب آموزگاران متقی و میهن‌دوستی چون دکتر محمد مصدق، مهندس مهدی بازرگان، آیت‌الله طالقانی، دکتر یدالله سحابی، محمد حنیف‌نژاد، دکتر علی شریعتی، و مهندس عزت‌الله سحابی‌ها بود، به «عهد»ی که با خدای خویش بسته بود، صادقانه وفا کرد و به شهادت رسید. او شاهدی دیگر از مومنانی شد که قرآن مجید در آیه صدر نوشتار(23 سوره احزاب)، آنان را توصیف کرده است.
n
شهید صادق و مخلص ایران، که بی هیچ مستند حقوقی و قرار قانونی، به گونه‌ای خودسرانه قریب به یک سال در زندان اوین بسر می‌برد، گواهی دیگر بر سیاست انسان ستیز نظام خودکامه‌ای است که هیچ عقیده‌ای مخالف را برنمی‌تابد و جز سرکوب و خشونت، زبانی برای گفت‌وگو با شهروندان خویش ندارد. صابر از امدادرسانی به هموطنان محروم‌اش در سیستان و بلوچستان، محروم ماند، ربوده شد و در اوین محبوس گردید. کدام رژیم سیاسی فعالان مدنی نیک‌اندیش و بامنشی چون صابر را چنین می‌نوازد که حاکمیت خودکامه در جمهوری اسلامی؟
n
تاسف‌بار و هولناک آن‌که دیگر حتی «بهداری» زندان‌های نظام استبدادی نیز جای امنی برای زندانیان سیاسی (حتی اعتصاب غذا کرده، چون هدی صابر) نیست؛ چنان‌که 64 تن از یاران هم‌بند او شهادت داده‌اند که برادر آزاده‌مان هدی صابر با تنی رنجور و بیمار از اعتصاب غذا، در بهداری زندان مورد ضرب و شتم قرار گرفته است. از این همه خشونت و برخورهای غیرانسانی در نظام نامشروع و غیراخلاقی، داد به کجا بریم؟
n
ساخت سیاسی قدرت در ایران که می‌کوشد بحران مشروعیت دموکراتیک خود را با اسلحه‌های نفتی و ارعاب و تهدید بپوشاند، دروغ و تزویر و مکر را چون دیگر نظام‌های شرک‌آلود، بی‌پروا بکار بسته تا چند صباحی بر عمر نامشروع خویش بیافزاید. هرچند که این تداوم سلطه، به بهای خون پاک‌ترین و فرزانه‌ترین فرزندان ایران‌زمین تمام شود.
n
امضاء‌کنندگان این بیانیه – که جمعی از فعالان و علاقمندان در تبعید خانواده‌ی بزرگ نیروهای ملی و مذهبی‌اند- ضمن اعتراض شدید به این‌همه کینه‌توزی و جباریت مسلط در حاکمیت، اربابان قدرت در ایران را به بازنگری در مشی ضدانسانی و غیرقانونی‌شان فرا‌می‌خوانند. روشی که حکومت متکی به خشونت و سرکوب عریان و سیستماتیک درپیش گرفته نه تنها هیچ نسبتی با آموزه‌های رحمانی پیامبر اسلام و روش امام علی بن ابیطالب ندارد، و سال‌هاست در جهان مدرن نیز منسوخ و رسوا شده، بلکه با کمال تاسف، سرمایه‌های انسانی کشور و منافع ملی را قربانی عطش سیری‌ناپذیر خود به قدرت و منافع مادی مترتب برآن می‌کند.
n
شهادت دردناک هدی صابر در پی فاجعه‌ی شهادت مظلومانه‌ی هاله سحابی در آیین خاک‌سپاری پیکر پدر گران‌مایه‌اش (پیر آزادگی و ایران‌دوستی، مهندس عزت‌الله سحابی) هرچند هر دو، بس غم‌زا و هولناک و غیرقابل هضم بود، اما عزم جزم «یاران مصدق، بازرگان، طالقانی و شریعتی» را در پی‌گیری صبورانه و مجدانه و مصمم راهبرد خشونت‌گریزشان، دچار تردید و نقصان نخواهد ساخت. شهیدان صادق و مخلص و آزاده و مومن و متوکلی چون هاله سحابی و هدی صابر، پرچم دیگری برای نیروهای ملی و مذهبی برافراشته‌اند که چونان مشعلی فروزان، پیش راه ایشان –و همه‌ی ایرانیان- برای نیل به آزادی و دموکراسی، و گسترش و تعمیق جنبش سبز مردم ایران، هماره برافراشته خواهد بود.
n
والعاقبه للمتقین
n
30خرداد1390
n
اسامی امضاکنندگان:
n
هوشنگ آذری، کوهزاد اسماعیلی، عباس اشراقی، مهدی اقدم، عبدالعلی بازرگان، ایرج باقرزاده، پروین بختیارنژاد، فرزانه بذرپور، محمد برقعی، حمید بهشتی، مهدی بیقدی، کتایون پزشگی، سیما تامیر، محسن تلغریزاده، مجید تولایی، فرشاد توماج، امیر دهقان، رضا جعفریان، رضا حاجت‌پور، رضا حاجی، محمدرضا درویش، علی رهبر، زهره سرداری، علی سرداری، محمد صابر، محمد صادقی، ارشاد علیجانی، رضا علیجانی، نورالدین غروی، پویان فخرایی، فرج فرزانه‌فر، مرتضی کاظمیان، رحمان لیوانی، رضا محمدی، محبوبه مزینانی، فهیمه ملتی، مهدی ممکن، فریدون نقیبی، مهدی نوربخش، سام نوری‌زاده، فرید هاشمی، نادر هاشمی، رحیم همتی، و حسن یوسفی اشک
n