آنچه در این روزها و هفته ها و ماه های اخیر موجب بقای امید و حداقل موجب تسلی خاطر است گسترش مخالفت ها و تعمیق اعتراضات عمدتا جوانان و دانشجویان به جنایات رژیم جانی اسرائیل و به نسل کشی آن نظام تروریستی حاکم بر آن کشور است. اعتراضاتی که خوشبختانه هر روز گسترده تر می شود صدا و فریاد معترضان نیز هر لحظه در اروپا و آمریکا بلندتر می شود و پژواک آن در زیر این آسمان کبود و سربی رنگ شنیده می شود.
هرچند این مخالفت ها از همان روزهای نخست حمله وحشیانه و بی مهار ماشین جنگی اسرائیل به باریکه ی غزه، باریکه ای که پس از تأسیس رژیم متجاوز و غاصب اسرائیل به «باریکه» تبدیل شده است، آغاز شد ولی در گذر زمان و ایام به میزانی که بر حجم درندگی و کشتار بی مهار نظامیان خونخوار اسرائیل افزوده گشت، این مخالفت ها نیز هر روز افزون و افزون تر شد. اکنون دیگر عرصه های مختلف از جمله دانشگاه های بزرگ آمریکا و خیابان های شهرهای بزرگ اروپا را در نوردیده است.
پروپاگاندای تبلیغاتی اسرائیل در آن کشور و در سطح جهان غربی از همان آغاز با توسل و تمسک به دو بهانه واهی و ابلهانه تلاش کردند که چنین اعتراضاتی را خاموش و حداقل مخدوش و مردود نشان دهند. یکی «یهودستیزی» است و دیگر «حمایت از حماس». به ویژه فضای تند و عاطفی پس از هفتم اکتبر 2023 در چند هفته نخست می توانست به سود تبلیغات اسرائیل و حامیان صهیونیسم جهانی عمل کند ولی با گذشت زمان و با گسترش فاجعه بار آدم کشی و نسل کشی اسرائیلی های مهاجم و متجاوز و نقض آشکار تمامی قواعد جنگ (حتی قواعد جنگی جهان قدیم) و به طور مشخص نقض مداوم و رسمی و علنی تمامی قواعد جهان مدرن با وجود سازمان ملل و حقوق بشر و مانند آن ها، دیگر امروز حنای ماشین تبلیغاتی صهیونیستی در سطح جهان رنگی ندارد و امروز دیگر کسی در جهان باور ندارد که اسرائیل دارد از خودش و موجودیتش دفاع می کند و امروز بعید می نماید حتی یک انسان آگاه در جهان باور داشته باشد که فلسطینی ها و مخالفان اشغالگری در فلسطین و در جهان تروریست اند ولی در مقابل مثلا اسرائیلی های مهاجم و نسل کش مخالف تروریسم و در جبهه مبارزه با تروریسم!!
به ویژه هر روز حمایت های افراد و گروه های بزرگ یهودی عدالت خواه و آگاه و هوشمند در جهان غربی (از جمله در آمریکا) و نیز افراد و جریان های مسیحی با وجدان از جنبش های اعتراضی دانشجویی و انبوه استادان و دیگران دروغ ها و فریبکاری های صهیونیست های اسرائیلی و غیر اسرائیلی را به روشنی افشا و بی اثر کرده است. اکنون توسل به این نوع بهانه ها رنگ باخته و دیگر ساده لوح ترین افراد را نیز فریب نمی دهد.
در هرحال آنچه مایه امیدواری است هوشیاری و درایت انبوه جوانان و استادان و روزنامه نگاران و فعالان حقوق بشری صادق اعم از زن و مرد در سطح جهان و به طور خاص در سطح آمریکا (محور حمایت های مادی و معنوی صهیونیسم و اسرائیل) و در اروپاست. تا اینجا به سران دولت های غربی کمترین امیدی نیست. فقط می توان به این گونه وجدان های بیدار امید بست.
قابل توجه این که در وطن ما نیز کم و بیش این گونه است. دیری است که وجدان های بیدار ایرانی حول محور اعتراضات و مبارزات زنان و بانوان برای تأمین حداقل اجتماعی و از جمله تحقق پوشش اختیاری تلاش می کنند. صد البته هزینه های گزاف هم می پردازند. اخیرا در اعتراض گسترده در داخل و خارج از کشور به صدور حکم اعدام ظالمانه توماج صالحی و برخی دیگر از هموطنان به اعتراض برخاسته اند که بسی مایه امید است.
در هرحال به تمامی این وجدان های بیدار و طالب آزادی و عدالت سلام می گویم و آرزو می کنم هرچه زودتر در فلسطین و غزه مظلوم و نیز در وطن ما کبوتر صلح و عدالت بر بام ها پر بگشاید.
یکشنبه 9 اردیبهشت 1403