نامه جمعی از فعالان سیاسی و فرهنگی ایرانی داخل و خارج از کشور به رئیس جمهور آمریکا و درخواست کاهش تحریم ها به قصد بهبود امکانات درمانی مردم ایران

متن کامل این نامه که برای انتشار در اختیار «زیتون» قرار گرفته٬ به این شرح است:nnجناب آقای پرزیدنت دونالد ترامپnnرییس جمهوری ایالات متحده آمریکاnnبا احترام، اجازه میخواهیم به عنوان بخشی از کنشگران و نمایندگان گرایشهای گوناگون فکری در اپوزیسیون دموکرات ایران، نگرانی شدید خود را از شرایط دشوار و مرگبار مردم ایران در نتیجه گسترش کرونا ویروس بازگو کرده و پیشنهادی را به دولت ایالات متحده آمریکا ارائه دهیم.nnآقای رییس جمهوریnnامروزه جهان دچار پاندمی بسیار خطرناک و پرخسارت ویروس کرونا شده است، آنگونه که ایالات متحده آمریکا نیز به بسیج فراگیر امکانات خود برای مقابله با آن برخاسته است. مقابله با این فاجعه‌ی طبیعی بیش از پیش ملتهای جهان را به همکاری و هم‌اندیشی فرامیخواند. هیچ کشوری نمیتواند نسبت به سرنوشت دیگر کشورها کم توجهی نشان دهد، خاصه اگر آن کشور ایالات متحده‌ آمریکا با این ظرفیت عظیم علمی و فنی و تاریخ سرشار از مبارزه برای آزادی و دموکراسی بوده باشد.nnآقای رییس جمهوریnnکشور ما ایران یکی از آسیب دیده ترین کشورهای دچار پاندمی کرونا ویروس است. مردم ایران، به دلیل گسترش سریع این بیماری در نتیجه سهل انگاری و پنهان سازی مسئولان و بسیاری نارسایی‌های سیاسی و مدیریتی، در شرایط بسیار دشواری بسر میبرند و با خطر مرگ دست و پنجه نرم میکنند. وسعت آلودگی به این بیماری چنان است که امکانات بهداشتی و درمانی موجود برای مقابله با آن کافی نیست و هر روزه شماری انسان به دلیل کمبود امکانات لازم جان خود را از دست میدهند. بی گمان ایالات متحده آمریکا میتواند در این شرایط بسیار سخت خود را در کنار مردم ایران که دوستان واقعی مردم آمریکا هستند احساس کند و با مردم ایران در نبرد با مصیبت جاری همیاری کند. بسیار آشکار است که محاصره و تحریم اقتصادی ایران دامنگیر بخش بهداشت و درمان و نیازمندیهای زیستی روزمره مردم نیز شده است و کشور ما را از امکانات و بضاعت لازم برای رفع این نیازمندی‌ها بازداشته است. این مسأله یکی از عوامل بازدارنده در مقابله کشور ما با پاندمی جاری و باعث رنج مضاعف مردم ما است.nnآقای رییس جمهوریnnهمانگونه که شما در اظهارات اخیر خود دو بار به آن اشاره کردید، انتظار این است که تحریمهای اعمال شده مانعی در راه تأمین نیازهای بهداشتی و درمانی و نیازهای زیستی روزمره ایجاد نکند. اما این انتظار برآورده نشده است و مشکلات بر جا هستند و مردم ما از آن رنج میبرند. ما امضا کنندگان این نامه امیدواریم که دولت ایالات متحده آمریکا برای رفع تمام موانع، از جمله رفع موانع مالی در امر تأمین نیازهای بهداشتی و درمانی و مایحتاج زندگی اقدام کند و ایالات متحده آمریکا همیاری با مردم ایران را فراموش نکند.nnبا آروزی موفقیت همه‌ی کشورهای جهان در مهار و غلبه بر این بیماری همه‌گیر.nnبا احترامnnامضاها:nnامیر خرم، فعال سیاسی ، ایران؛ ابوذرعلوی،حقوقدان ، ایران؛ احمد زمانی، (فعال سیاسی ، ایران)؛ احمد علوی (کارشناس اقتصادی- سوئد)؛ اسماعیل زرگریان، کنشگر سیاسی، استکهلم؛ اکبر دوستدار، کنشگر سیاسی ، ساکن المان – دورتموند ، مهندس ماشین سازی؛ امیر مُمبینی٬ (نویسنده و کنشگر سیاسی استهکلم- سوئد؛ اصغر مُمبینی، فعال سیاسی، ایران؛ بابک امیرخسروی (فعال سیاسی، پاریس – فرانسه)؛ بهناز کیانی، (فعال سیاسی و مدنی، ایران)؛ بهیار قهرمانی (کنشگر سیاسی ویرجینیا آمریکا) پروین مالک، (کنشگر سیاسی)؛ پیمان عارف (روزنامه نگار- بروکسل)؛ جمشید اسدی ( کارشناس اقتصادی، پاریس -فرانسه)؛ جواد رحیم پور، (پژوهشگر توسعه اقتصادی ، ایران)؛ جلال کیابی (فعال سیاسی، استکهلم)؛ حسن زهتاب (پزشک ، مالمو- سوئد)؛ حسن فرشتیان (نویسنده و اسلام شناس- پاریس)؛ حسن یوسفی اشکوری(نویسنده و اسلامشناس- بن آلمان)؛ حسین بحیرایی(فعال سیاسی- ونکوور کانادا)؛ حسین کشوردوست (کلتی، پژوهشگر تاریخ، ایران)؛ حسین کمالی(استاد دانشگاه، ایالت کانتیکت، امریکا)؛ حمید شیرازی (کارشناس محیط زیست ، لوس آنجلس- آمریکا)؛ حمیدآصفی،( فعال سیاسی و روزنامه نگار، ایران)؛ دکتر محمود تجلی مهر (کارشناس مخابرات و مدیریت اقتصادی کلن آلمان)؛nرضا چرندابی ( مهندس ، فرانکفورت – آلمان)؛ رضا علیجانی(پژوهشگر و فعال سیاسی- پاریس)؛ رضا کریمی (کنشگر سیاسی استکهلم)؛ رضا گوهرزاد (روزنامه نگار، امریکا)؛ سمیه علوی (فعال سیاسی، ایران)؛ عبدالکریم سروش (نویسنده و اسلامشناس- آمریکا)؛ عفت ماهباز (کنشگر حقوق بشر و حقوق زنان، آلمان)؛ علی اکبر مهدی (جامعه شناس، آمریکا)؛ علی پورنقوی (مشاور ارتباطات ، اوتریخ – هلند)؛ علی حاج قاسمی(مدیر دپارتمان سیاستگزاری اجتماعی در دانشگاه سودرتورن سوئد)؛ علیرضا همتی (فعال سیاسی و مدنی ، ایران)؛ غنی مجیدی (استاد اقتصاد دانشگاه سودرتورن استکهلم-سوئد)nفرانک چالاک، (کنشگر سیاسی، ایران)؛ فرزاد جواهری (برنامه نویس کامپیوتر- سوئد)؛ فرزانه بذرپور(روزنامه نگار، اسلو- نروژ)؛ فرزانه روستایی(روزنامه نگار- استکهلم سوئد)؛ کاظم کشاورز (ونکوور کانادا)؛ مجید الهامی (پژوهشگر تاریخ و فعال سیاسی، ایران)؛ مجید عبدالرحیم پور(فعال سیاسی، هانوفر-آلمان)؛محمد اولیائی فرد(حقوقدان) ؛ محمد سلیمانی ( کنشگر سیاسی ، استهکلم- سوئد)؛ محمود سحرخیز (کنشگر سیاسی آلمان)؛ محمود شوشتری (کنشگر سیاسی)؛ محمود صدری(جامعه شناس، آمریکا)؛ مریم سطوت (کنشگر سیاسی کلن – برلین)؛ ملیحه زهتاب ( کنشگر سیاسی،فیزیوتراپیست، دورتموند- آلمان)؛ مهدی اقدم (فعال سیاسی جمهوری‌خواه گوتنبرگ)؛ مهدی امینی (فعال سیاسی جمهوری خواه- واشنگتن دى سى امریکا)؛ مهدی جامی( روزنامه نگار- هلند)؛ مینا علوی، (فعال سیاسی ، ایران)؛ نصرالله لشنی (پژوهشگر و فعال سیاسی- کردستان عراق)؛ هاشم باروتی (دکترای مدیریت و فعال سیاسی ، ایران)؛ هژیر عطاری (فعال سیاسی جمهوری‌خواه- استهکلم)؛ یاسر میردامادی(پژوهشگر فلسفه و دین- منچستر انگلیس) و یونس رستمی (فعال سیاسی ، ایران»nnمتن این نامه به زبان انگلیسی:nn