قطعنامه چهارم شورای امنیت علیه ایران؛ کارنامه مشترک خامنه ای و احمدی نژاد

ادامه یادداشت مورخ 7 مهر 87
4
در همین ارتباط (در ارتباط با سخنان احمدی نژاد مبنی بر آزادی مطلق در ایران) خانم مسیح علی نژاد به عنوان روزنامه نگار و فعلا مقیم انگلیس دست به کار جالبی زده است. وی با انتشار مقاله ای گفته است در ایران به کتاب او اجازه نشر نمی دهند و مدتهاست که کتابش در ارشاد خاک می خورد، حال که احمدی نژاد گفته است در ایران آزادی مطلق هست و انتقاد از مسئولان مجازات ندارد، کتابش را با هزینه شخصی در خارج از کشور چاپ می کند و دو ماه و نیم دیگر به ایران می رود و کتابش را عرضه می کند و حتی اگر لازم باشد در سر چهار راهها می ایستد و کتابش را می فروشد و از این طریق سخنان و دعاوی رئیس جمهور را به محک امتحان و داوری می گذارد. اگر خانم علی نژاد شهامت این کار را داشته باشد و واقعا بخواهد انجام دهد، اقدام جالب و مفیدی است و دیگران نیز می توانند این کار را بکنند، اما روشن است که جمهوری اسلامی چنین اجازه ای نخواهد داد و خانم علی نژاد را با کتابهایش از خیابان و احتمالا منزل جمع می کند و یک راست به اوین می برد.
5
طهماسب مظاهری رئیس بانک مرکزی از کار برکنار شد. طبق اطلاع دلیل آن این بوده است که وی نامه ای به رهبری نوشته و در آن به عنوان آخرین راه حل از رهبری خواسته است در موارد معین اقتصادی فکری بکنند چرا که رئیس دولت مطلقا به نظریات کارشناسانه وی اعتنایی ندارد. نامه وی در مطبوعات ایران چاپ شده است.
6
بالاخره دیروز شورای امنیت سازمان ملل چهارمین قطعنامه را علیه ایران صادر کرد و از ایران خواست که غنی سازی را تعلیق کند و به تمام مصوبات و قطعنامه های پیشین عمل نماید. در این قطعنامه گر چه تحریم های جدید مطرح نشده اما تمام موارد مصوبات گذشته شورا را معتبر دانسته و بر اجرای آنها تأکید کرده است. جالب است که روسیه و چین نیز، به رغم مخالفت هایشان، سرانجام همراه شده و به آن رأی داده اند. در واقع مصوبه با اجماع آرا تصویب شد. می توان گفت این قطعنامه اجماع جهانی علیه ایران را نشان می دهد. در پی تصویب و صدور این قطعنامه، سران و وزیران خارجه بسیاری از کشورهای اروپایی از تصویب آن استقبال کرده و حتی سخنان تندی علیه ایران گفته اند. از جمله آنها اشتاین مایر وزیر خارجه آلمان گفته است ایران دو راه بیشتر ندارد یا مصوبات سازمان ملل را بی چون و چرا اجرا کند و یا آماده اجرای هر راه حل دیگری باشد. مفسران راه حل دیگر را حتی حمله نظامی می دانند. نکته قابل تأمل دیگر این است که این قطعنامه همزمان با اجلاس سالانه سازمان ملل و حضور احمدی نژاد در آنجا تصویب و صادر شده است. این بدان معناست که حضور احمدی نژاد و سخنان بی محتوا و غالبا ابلهانه و نا موجه وی نه تنها کمکی به ایران و مصالح ملی و حتی مصالح نظام حاکم نکرده است، بلکه دقیقا بر خلاف آن موجب اجماع جهانی علیه ایران شده است. این در حالی است که سخنگویان دولت احمدی نژاد از پیروزی وی و استقبال جهانی از آرا و افکارش سخن می گویند و خود را پیروز این میدان معرفی می کنند.
جمعه 8 آذر 98