دیشب اسماعیل هنیه عالی ترین مقام سازمان حماس فلسطینی در قلب تهران ترور و کشته شد. وی به هرحال اولا مهمان رسمی یک دولت عضو سازمان ملل یعنی ایران بود و ثانیا پاسپورت دیپلماتیک داشت و وفق قواعد بین الملل در وضعیت حقوقی مشخص از مصونیت برخوردار بود.
به جد باید گفت رژیم حاکم بر اسرائیل تروریستی ترین کشور عضو سازمان ملل است. سران این رژیم در طول یک قرن (حتی پیش از تأسیس رسمی آن) همواره از سنت غیر قانونی و غیر اخلاقی ترور و کشتن برای مقابله با مخالفان و منتقدان واقعی و یا خیالی خود بهره برده است. مستندات غیر قابل انکار نشان می دهد که تشکیل این رژیم در طول حدود هشتاد سال بر دریایی از خون و کشتار و ویرانی بنا شده است. هرچند که اغلب چنین ترورهایی را رسما بر عهده نگرفته است.
حال با سران جانی این رژیم حرفی نیست اما پرسشی که از مدعیان دموکراسی و حقوق بشر در جهان غربی و به ویژه از نهادهای بین المللی می توان کرد این است که چرا و به چه مجوزی سران یک کشور عضو سازمان ملل مخالفان را ترور می کنند و از آن مهمتر واکنشی درخور و مؤثر بر نمی انگیزد؟! در حقوق بین الملل از «دفاع مشروع» یاد شده که البته در جای خود و در شرایط و وضعیت مشخص درست است، اما آیا اولا، مشروعیت حق دفاع منحصر به رژیم اسرائیل است؟ ثانیا، این دفاع نامحدود و بی قید و شرط است؟ وانگهی، آیا می توان در ازای یک نفر هزاران نفر را در جنگی رسمی و یا غیر رسمی کشت؟ آیا ترور مخالفان در هر وضعیتی و در هر شرایطی و در هرکجای جهان مجاز و مشروع است؟ در سطح عام تر آیا در ازای قتل و یا گروگان گرفتن چند نفر (ولو غلط و نادرست) می توان ده ها هزار را قتل عام کرد و هزاران زن و کودک و افراد عادی کوچه و خیابان را نابود و منطقه ای را ویران و غیر قابل سکونت کرد؟! یاللعجب!! چه دنیای هولناکی!!
اگر چنین اعمالی مجاز باشد، اولا کره زمین تبدیل به جنگلی موحش خواهد شد که حتی یک لحظه جای ماندن و زیستن نخواهد بود. ثانیا در این صورت، چرا حکومتگران دیگر مخالفان خود از جمله سران و یا ارتشیان و یا حتی افراد عادی اسرائیل و صهیونیست را در سطح جهان و منطقه با ترور و قتل غافلگیرانه از سر راه بر ندارند؟ از باب نمونه جهان به حق اقدامات گاه و بیگاه تروریستی رژیم جمهوری اسلامی در همه جا از جمله در اروپا و آمریکا را محکوم می کند، اما آیا این محکومیت شامل رژیم تروریستی اسرائیل نمی شود، که سازمان یافته و پیوسته حتی در یک روز چند بار ترور می کند؟ چرا اسرائیل استثناست و در واقع نورچشمی است؟ آیا چنین تبعیض و معیارهای دوگانه و چندگانه، دیگر اعتباری برای دموکراسی و حقوق بشر و عدالت مورد ادعای جهان غربی و آمریکایی باقی می گذارد؟!
بد نیست اضافه کنم که وجود رژیم اسرائیل و شخص نتانیاهو در مقام نخست وزیر تروریست اسرائیل و سیاست های متناقض دولت های غربی در قبال اقدامات آن، بهترین توجیه برای افکار و اعمال رژیم های استبدادی جهان در شرق و غرب عالم است. واقعیت تلخ آن است که در جهان بیمار و غریب و در عین حال پرهیاهو و پرمدعایی زندگی می کنیم و چه دهشتناک!!
واقعا دیگر سخنانی از این دست بیهوده خسته کننده است. ظاهرا گوش شنوایی پیدا نمی شود.
چهارشنبه 10 مرداد 1403