5
نهضت آزادی ایران با انتشار یک بیانیه تحلیلی به انتقاد از شرایط موجود پرداخت و استبداد حاکم را محکوم کرد و از «حق قدرت» در برابر «قدرت حق» دفاع کرد و نسبت به آیندة نا مطلوب و خطرناک هشدار داد اما درنهایت از اصلاح طلبی در چهارچوب قانون اساسی حمایت کرد و آن را تنها گزینه برای تحول تدریجی به سوی تغییرات دانست.
6
بالاخره 18 وزیر از 21 وزیر پیشنهادی دولت کودتا امروز از مجلس رأی اعتماد گرفت. سه وزیر پیشنهادی برای سه وزارتخانه رفاه و آموزش و پرورش ونیرو رأی نیاوردند که دو نفر زن بودند و یک زن دیگر (وحید دستجردی) برای وزارت بهداشت برگزیده شد. پیش بینی می شد که حداقل یک سوم از وزرا رأی نیاورند و فضای مجلس نیز چنین نشان می داد اما گویا (طبق شواهد و حتی بیان صریح آن در مجلس) با فرمان مستقیم خامنه ای چنین موفقیتی برای رئیس جمهور ایشان حاصل شده است تا فقدان مشروعیت و ضعف پایگاه ملی آن اندکی جبران شود. البته طبق اخبار منتشر شده دولت مکتبی و مخلص و نماینده امام زمان از طریق رشوه (مانند پول و لپ تاپ) تلاش کرده بود که نمایندگان را به رأی دادن قانع کند. اما با این همه به احتمال زیاد پس از این داستان اختلافات ادامه خواهد یافت و درگیری ها در اشکال مختلف خود را نشان خواهد داد. این که به رغم دستور خامنه ای باز سه وزیر رأی نیاوردند این خود نشانه عدم رضایت حداقل شماری از نمایندگان است
اما در این میان انتخاب یک زن به عنوان وزیر، که در زمان خاتمی و در دولت اصلاح طلبان تقریبا ممکن نبود، با هر انگیزه ای، یک گام به جلو شمرده می شود و حداقل این تابو شکست و دیگر متوقف نمی شود و هیچ دلیلی برای رئیس جمهور شدن زن وجود ندارد. هر چند در دولت بی اعتبار احمدی نژاد و با انگیزه های ناسالم و عوام فریبانه وی در این اقدام، اهمیت این کار چندان به چشم نمی آید و به همین دلیل احساس و حمایت کسی را بر نیانگیخت. اما نمی دانم چرا مخالفت جدی از سوی علما و سنتگرایان دیده نشد. شاید مخالفت هایی بوده ولی من در اینجا خبردار نشده ام. در عین حال قطعا خامنه ای با این کار موافقت کرده بود.
7
چهارشنبه شب به مدت یک ساعت با آقای حمید بهبهانی در تلوزیون اینترنیتی اش گفتگو کردم و موضوع نیز مسائل مختلف حکومت ایران و شرایط فعلی بود.
8
مقاله ای با عنوان «خاورانی ها» نوشتم که در شماره امروز سایت روز منتشر شده است. موضوع آن اعدامهای سال 67 با اشاره به کتاب خاطرات آقای مهدی اصلانی (از زندانیان سیاسی سالهای 63 – 68) با عنوان «کلاغ و گل سرخ» از آن سالها نوشته شده است.
یادداشت های روزانه – ادامه قسمت یکصدو دوم
دوشنبه 9 مرداد 1402