یکشنبه 11 اسفند 87 / 29 فوریه 2009
دیروز به فلورانس رفتم و امروز باز گشتم. در فلورانس مهمان آقای دکتر قهرمان دیوان بیگی بودم. ایشان از اهالی گیلان (رشت) و پزشک هستند و در ایتالیا درس خوانده و سالهاست که در اینجا زندگی می کنند. اهل نظر و مطالعه است و دغدغه ایران دارد وگرایش سیاسی وی اصلاح طلبانه است و تا آنجا که فهمیدم از گذشته تا حال وابسته به هیچ گروه سیاسی نبوده است و نیست. انسان شریف و با اخلاصی است از طریق دوستی آشنا شده و در ایران (پیش از سفر) یکبار تلفنی با ایشان صحبت کرده بودم. ایشان در این دو روز خیلی محبت کرد و تمام وقتش را صرف من کرد و با راهنمایی ایشان از فلورانس و دیدنی های آن بازدید کردیم.
واقعیت این است که دوست دارم از تمام دیدنی ها ها صحبت کنم اما عملا ممکن نیست چرا که اولا خیلی از اسامی جاها و مطالب دیگر از دیروز تا امروز از خاطرم رفته است و ثانیا طولانی می شود و من وقت ان را ندارم. بگذریم که اساسا آنچه آدم از این همه زیبایی و هنر و شکوه فرهنگی و عظمت معنوی میراث گذشته این شهر (مانند واتیکان و رم وجاهای دیگر) می فهمد و احساس می کند قابل گفتن و توصیف نیست. به هر حال از کلیسای مهم مرکزی سانتاماریا، ساختمان قدیمی و با شکوه شهرداری (کاخ مدیچی ها) که موزه وابسته به دانشکده هنرهای زیبا و آثار هنری انواع نقاشی ها و مجسمه به ویژه داود و برخی دیگر از آثار میکلانژ در موزه کلیسای سنت کروچه و آرامگاههای گالیله و دانته و دیگران، سواحل رودخانه آرنو و برخی جاهای دیگر دیدن کردیم. منزل دانته را هم دیدیم و در برخی جاها عکس گرفتیم. نیز از تپه مشرف به شهر که پارکی است، دیدن کردیم و همین طور نقطه دیگر از حاشیه شهر و مکان بلندی را دیدیم. واقعا بلندی های اطراف شهر جای مناسبی است که شهر فلورانس و بناهای قدیمی و ساختمان های برجسته کلیسا و یا شهرداری و نیز بخشی از دیوار قدیم پیرامون شهر که هنوز بخشی از ان باقی مانده است، دیده می شود. به هر حال فلورانس یادگار رنسانس و شکوه هنر اواخر قرون وسطی و طلیعه قرون جدید اروپا وکل غرب است. شمار قابل توجهی از مفاخر هنری و ادبی و فکری پیشگام در تحولات دوران مدرن در این شهر زیسته اند و هنوز آثارشان و آرامگاهشان و یاد و خاطره شان در بناها و خیابان ها و موزه ها ی این شهر حس و دیده می شود. مردانی که پیشگام و طلایه دار روزگار مدرن اند و مدرنیته وامدار آنان است.
یادداشت های روزانه – قسمت شصت و هفتم
چهارشنبه 25 فروردین 400
تسلیتنامهی درگذشت آقاخان، امام شیعیان اسماعیلی، از سوی جمعی از نواندیشان دینی ایرانی
در این لحظهی سوگوارانه، درگذشت والاجناب شاه کریم الحسینی، آقاخان چهارم، رهبر معنوی مسلمان و چهلونهمین امام حاضر شیعیان اسماعیلیِ نِزاری را به خانوادهی ایشان،