هرچند تراژدی روح الله زم به پایان رسید اما حول و حوش زم و ماجراهایش از جهات مختلف هنوز حرف های زیادی برای گفتن و شنیدن هست. در این میان به گمانم ارتباط روح الله زم با آیت الله سید علی سیستانی در عراق از نکات حاشیه ای اما مهم این ماجراست.
ظاهرا قطعی می نماید که نهادهای امنیتی جمهوری اسلامی با برنامه ریزی و فریب برای زم دام پهن کرده و او را با اغواهای مختلف به عراق کشانده و بعد او را ربوده به ایران برده و در بند کردند. چنان که گفته شده، این دام اغواگر طرح کمک مالی قابل توجه سیستانی برای راه انداختن یک تلویزیون فارسی بیرون مرزی ذیل عنوان «آمدنیوز» بوده است. گرچه طرح چنین سناریویی به صورتی که گفته شده به شدت محل تردید است ولی اکنون آنچه مهم است مسئولیت اخلاقی و انسانی و دینی جناب سیستانی در این ماجراست.
حداقل چیزی که می توان گفت این است که از نام و عنوان مرجعیت نسبتا معتبر و محترم آیت الله سیستانی سوء استفاده شده و آن هم برای به دام انداختن یک متهم سیاسی و در نهایت گرفتن جان وی بوده است. آیا ایشان بر عهده خود نمی دیده است که اگر هم نمی تواند جان انسانی را نجات دهد، حداقل به سوء استفاده از عنوان خود و مرجعیت دینی شیعی اعتراض کند و از این طریق راه این نوع اغواگری های زشت و خلاف شرع مسلم را ببندد؟ گفتن ندارد که تکذیب دعوی ارتباط زم با بیت ایشان نه تنها کفایت نمی کند بلکه چنین نوع تکذیبی بر عکس می تواند تیر اتهام را متوجه روح الله زم کند و عده ای چنین القاء کنند که روح الله زم از مرجعیت سوء استفاده کرده است.
هرچند اکنون دیگر کار از ان حرفها و شکوه ها گذشته است ولی لازم است به عنوان یک مسلمان و کسی که به دلایل مشخص از جمله نقش مثبت آیت الله سیستانی در عراق متأخر و برخی مواضع فقهی مفید و راهگشای ایشان برای ایشان احترام قایلم، مسئولیت اخلاقی و شرعی ایشان را به یادشان بیاورم و بگویم در این باب کوتاهی شده و به صراحت می گویم که یک نمره منفی در کارنامه سیستانی ثبت شده است. از علما و مراجع حکومتی و نیمه حکومتی در ایران انتظاری نبوده و نیست ولی دست کم از علمای غیر وابسته خارج از کشور انتظار بیشتری می رود. کارنامه علمای شیعه در دفاع از حقوق انسان بماهوانسان از گذشته تقریبا تهی ست ولی حداقل تبرّی جستن از ظلم و رعایت قاعده «حرمت تنفیر» یک ضرورت دینی و اخلاقی است.
خون مظلوم به هرحال دامنگیر خواهد بود و در این صورت نه فقط ظالم بلکه منظلم و اهل سکوت را نیز در خود فرو خواهد گرفت.
شنبه 22 آذر 99
پیروزی نظامی و شکست اخلاقی
واقعیت مکرر تاریخی این است که حکومتی و حتی فردی به پیروی از قاعده رایج «الحق لمن غلب» با توسل به انواع ابزار از جمله