الان در جایی این یادداشت کوتاه جناب مهاجرانی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در دولت اول جناب خاتمی را دیدم:
«کانون نویسندگان ایران در صدد کسب مجوز بود. به جمع پنج نفره ای از کانون که به دفترم آمده بودند، گفتم زودتر اساسنامه تان را بیاورید! گلشیری گفت دو سال بحث شده که اساسنامه با نام خدا شروع شود یا نشود! به نتیجه نرسیده بودند و نرسیدند. دیدم در اصلاح قانون اساسی روسیه نام خدا آمده است».
با دیدن این یادداشت با خودم زمزمه کردم که: وقتی ذکر نام خداوند (به عنوان نماد دینی بودن نظام سیاسی و به نشانه مشروعیت مذهبی حکومتگران) اجباری و الزامی می شود، باید با شاملو هم نوا شد که:
نام خدا را در پستوی خانه نهان باید کرد!
در دهه شصت شاعری که هنوز هم نمی شناسمش در رقابت با حافظ با طعنی تلخ غزلی سروده بود که مطلع این بود:
آخوند نهاد دام و سر حقه باز کرد
چادر نماز بر سر هر بی نماز کرد
شنبه ۱۴ تیر ۹۹
تسلیت‌نامه‌ی درگذشت آقاخان، امام شیعیان اسماعیلی، از سوی جمعی از نواندیشان دینی ایرانی
در این لحظه‌ی سوگوارانه، درگذشت والاجناب شاه کریم الحسینی، آقاخان چهارم، رهبر معنوی مسلمان و چهل‌ونهمین امام حاضر شیعیان اسماعیلیِ نِزاری را به خانواده‌ی ایشان،