پاسخ هایی برای اندیشیدن 45-برهنگی در اماکن عمومیnبه نظر شما آیا عدم ستر عورت در مکانهایی که خلاف عفت نیست و عرف هم ان را عمل خلافی نمی داند
n
مثل مکانهای ورزشی بخصوص در کشورهای اروپایی و……
n
بلا اشکال است؟
n
با تشکر
n
با سلام
n
اول به این نکته اشاره کنم که ای نوع از مسائل از آدمی چون من احتمالا به این دلیل پرسیده می شود که دانسته شود نظر دینی در این موارد چیست و به عبارت دیگر از نظر شرعی پاسخ کدام است. اما می خواهم بگویم اصولا چرا این نوع مسائل باید از شرع و فقها پرسیده شود؟ مگر قرار است پای دین در هر موردی در زندگی عادی مردم به میان کشیده شود و نظر شریعت و شریعتمداران دانسته شود؟ چه ضرورتی دارد؟ این سنتی است که از گذشته های دور پس از تثبیت اقتدار فقیهان به وجود آمده و به گمانم سنت نادرست و مخربی است. نباید مردم در امور زندگی روزمره مرتب از دین و عملا از مفسران دینی نظر بخواهند. زمان پیامبر و در قرن نخست نیز چنین نبوده است. مردم زندگی شان را می کردند و در امور زندگی شان خود تصمیم می گرفتند و عمل می کردند و البته در مواقعی نیز از پیامبر می پرسیدند. تازه مگر پاسخ پیامبر پاسخی تمام و برای تمام ادوار زندگی بشر تا پایان تاریخ بوده است؟ در هرحال گرچه این مقدار وافی به مقصود نیست اما فقط خواستم در حد یک نکته گفته باشم.
n
اما در مورد پرسش شما. تا آنجا که به شریعت اسلام و فقه بر می گردد در هر شرایطی ستر عورتین واجب است و حتی در خلوت و در حضور اعضای خانواده (جز همسر) این پوشش لازم است. البته این حداقل پوشش است و این حداقل در تمام جوامع و در تمام فرهنگها و از جمله در اروپا و غروب رعایت می شود. دلیل آن نیز قبیح بودن کشف عورتین در نزد عموم مردمان از گذشته تا کنون بوده و هست. هرچند ممکن است که این قباحت امری ذاتی نبوده باشد ولی به هرحال افکار عمومی از گذشته تا حال در این مورد توافق دارد. حتی نام عورتین (و البته چند نام دیگر مرتبط با آن دو نیز) عملا در کمتر فرهنگ و زبانی به ویژه ادبیات فاخر عینا و به صراحت برده می شود. در غرب نیز نه تنها عورتین بلکه حتی برهنگی کامل پستان زنان در انظار عمومی ممنوع است. تا کنون در هیچ فیلمی ندیده و حتی نشنیده ام که در برخی مکانها ی ورزشی زنان و مردان کاملا عریان باشند. ضرورتی هم برای این کار نیست. عملا در همه جا از جمله در میادین ورزشی تمام آدمها و تمام ورزشکاران (مخصوصا زنان) بیش از حد ستر عورتین پوشش دارند. در شریعت اسلام نیز چنین است. در واقع همین امر عرفی عموم جوامع در شریعت نیز مورد تأیید قرار گرفته است. در هرحال اگر بخشی از اخلاقیات و افعال اخلاقی را تشخیص عمومی بدانیم، پوشش عورتین از جمله امور و افعالی است که بیشترین اجماع را با خود دارد. البته در برخی از جاهای محدود (مانند سونای مختلط زنان و مردان) و نیز جزیره لختی ها زنان و مردان مجازند برهنه باشند و قانونا نیز منعی وجود ندارد. اما در بینش دینی و اخلاق معنویت گرای اسلامی، که در آن شهوت پرستی و هرج و مرج جنسی روا نیست، برهنگی و عریانی خارج از عرف در تعارض با آن است. در هرحال بر اساس اصل «مقاصدالشریعه» احکام و سنت ها با اهداف و غایاتشان سنجیده می شوند. با این همه تحلیل و تفسیر من بر بنیاد وضعیت فرهنگی و اخلاقی عموم مردمان تا کنون است و نمی خواهم ذات گرایانه به این موضوع نگاه کنم. بر اساس قاعده فقهی رابطه حکم و موضوع می توان در این مورد نیز داوری کرد. موفق باشید.
n
پس در آن مکانهایی که خلاف عرف و قانون نیست و جنبه شهوت پرستانه ندارد بی ایراد است؟
n
با سلام
n
چنان که بارها گفته ام من در مقام افتا نیستم که بگویم چه چیز حرام است و چه چیز حلال اما آنچه که عرف زیست جمعی آدمیان در طول دوران پس از تمدن بوده این است که آدمها در شرایط جمعی حتی دو نفره (جز در موارد استثنایی و به دلایل معین و معقول) ستر عورت داشته باشند. لباس اصولا نشانه تمدن بوده و احتمالا به همین دلیل بوده که هرچه تمدن رشد و عمق و گسترش بیشتر پیدا کرده و جلوتر آمده پوشش هم بیشتر شده است. جز در دوران معاصر، به دلایل کم و بیش روشن، از پوشش کاسته شده و به ویژه به برهنگی زنان دامن زده شده است. شاید بتوان پوشش بیشتر مردمان مشرق زمین در قیاس با مردمان مغرب زمین را از این منظر توجیه کرد و توضیح داد. اعراب پیش از اسلام نیز کم پوشش بودند اما پس از اسلام با رشد گسترده شهرنشینی و ظهور تمدن بزرگ اسلامی پوشش هم بیشتر و جدی تر شده است. این که چرا همیشه یعنی از گذشته تا حال سترعورت (به تعبیر فقهی خودمان عورتین) جدی بوده و همواره رعایت شده و می شود، به چه دلیل بوده نمی دانم. اما قطعا به دلیل زشتی نفس الامری نیست؛ احتمالا به دلیل زشتی ظاهری بوده است.
n
در هرحال من به عنوان یک انسان و یک مسلمان چنین می پندارم که جز در شرایط خاص و معین کشف عورت در روابط جمعی و دو نفره در هیچ موقعیتی روا نیست. چرا که حفظ حداقل حریم خصوصی به حراست از دیگر امور خصوصی کمک می کند. مسئله فقط سکس و شهوت نیست. چرا که روشن است که برهنگی لزوما سکس نیست چنان که در طول هزاره ها آدمها مرد و زن ، جز عورتین، برهنه بودند اما هرگز جنبه سکسی و شهوی نداشته است. در عین حال بر اساس رابطه حکم و موضوع در شرایطی خاص که کشف عورت خلاف عرف و قانون نباشد احتمالا ایرادی حقوقی نداشته باشد. موفق باشید.