اشاره: اخیرا اعلام شد که پیکر بانویی کهنسال از هموطنان بهایی در گیلاوند دماوند به وسیله افرادی ناسناس از قبر بیرون آورده شده و در بیابان رها شده است. در پی آن نیروی انتظامی به خانواده پیشنهاد می کند که جنازه را به تهران برده و در آنجا دفن کنند ولی خانواده به دلیل محدودیت مذهبی تن می زنند. در نهایت نیروی انتپظامی بدون اجازه خانواده جنازه راه به تهران برده و در جایی دفن می کنند. این بیانیه در اعتراض به آن منتشر شده است.
ما امضاء کنندگان زیر، به عنوان شماری از نواندیشان مسلمان، عمل زشت نبش قبر پیکر بانویی از هموطنان بهایی‌مان در ایران را به شدّت تقبیح می‌کنیم. برخورد ضعیف نیروی انتظامی با این عمل شنیع نیز به اندازه اصل این عمل شرم‌آور و شایسته پیگیری قضایی است.
عاملان و آمران چنین حرکت زشتی بایستی شناسایی، دستگیر، به صورت علنی محاکمه و مجازات شوند. هم‌چنین سکوت مسئولان امر در باب این فاجعه نیز شایسته نکوهش است. احترام به پیکر درگذشتگان از هر دین و آیین و مذهب و مرامی، از مسلّمات و مشترکات انسانی، اخلاقی و دینی همه جهانیان در همه حوزه‌های تمدّنی و در تمامی ادیان کره خاکی است.
تضییع نظام‌مند و ریشه‌دار حقوق شهروندی بهائیان، به ویژه محروم ساختن آنان از امنیّت جانی، حقّ تحصیل، آزادی اشتغال، آزادی دین‌ورزی و نیز اهانت به مقابر و پیکرهای درگذشتگان ایشان، همه و همه نفرت‌انگیز و مایه سرافکندگی است، به ویژه اگر زاده تعصّبات جاهلانه دینی باشد.
این اعمال علاوه بر آن‌که ضدّ انسانی و خلاف دین و اخلاق است، هم‌هنگام، اعمالی ضدّ ملی است؛ زیرا همبستگی جمعی ایرانیان را نقض یا تضعیف می‌کند، همبستگی‌ای که شالوده امنیّت ملّی کشور است.
شأن ملّت صلح دوست و پیشینه پرافتخار تمدّن کهن ایران بسا والاتر از دست زدن به چنین اعمال شنیع و یا حتی گذر بی اعتنا از کنار آن‌ها است.
آبان ماه ۱۳۹۷ خورشیدی
محمّدجواد اکبرین، عبدالعلی بازرگان، محمّد برقعی، رضا بهشتی معزّ، سروش دبّاغ، احمد صدری، محمود صدری، رضا علیجانی، حسن فرشتیان، حسین کمالی، مهدی ممکن، یاسر میردامادی، صدیقه وسمقی، حسن یوسفی اشکوری