اشاره: متن زیر کامنت دوستی ناشناخته به نام «آتوسا»ست که در پای مقاله «تاریخ نگاری یک سویه در توجیه مظالم اسرائیل» من منتشر شده در «زیتون» نوشته و من نیز در همانجا پاسخ داده ام و اکنون هر دو در اینجا بازنشر می شود.
آقای اشکوری با ادب؛ما فکر می کردیم اسرائیل فی البداهه وتوسط استعمار(بخوان هرتسل،بالفوروصهیونیسم جهانی!!!واروپائیان وبالاخره یک توطئه ونیرنگ محیرالقول سازمان یافته که قرنها پیگیری میشده)بر سرزمین فلسطین هبوط کرده وتک تک ساکنین بومی (بخوان مسلمان وجرگوشه های پیامبر اسلام) رابا قتل وکشتار وژنوساید آواره نموده وخود جایگزین شده است.طنز تاریخ را ببین که همواره شدیدترین پرده پوشی ها واستتار واقعیات را در یک سده اخیرو در مورد حقایق تشکیل کشور اسرائیل به خورد ما ملت مظلوم ایران داده اند،ولی متشکر که شما بصورت موجزوبا چند خط آشکار ساختید که آنچنان نبوده که پیشتر گمان میرفته وبلکه مسئله زوال امپراتوری عثمانی وتحت تسلط انگلیسی ها در آمدن وسپس جالب است فروش!!!زمینها وتازه بعدها هجوم اعراب (بخوان لابد جهان!!!اسلام)کلهم اجمعین برای باز پس گیری لابد زمینهای فروخته شده!!! وشکست در آن تهاجمات ؛مطرح شده…بعدا روضه خوانیها ومرثیه سرائیها!!!آقای اشکوری برای من ایرانی فرقی نمیکند که الان در آن سرزمینها نتانیاهو حکومت کند ویا شیخ حسن نصراله ویا حماس ویاسر عرفات وشارون…آنچه مهم است گروگانگیری ملت ایران است ودرگیرساختن ملت مظلوم ایران در یک جنگ اعلام نشده چهار دهه ائی با اسرائیل که بدون اجازه از ملت ایران صورت گرفته وهنوز ادامه دارد .مقاله شما کاملا از نظر زمانی بیربط ودر لحظائی در سایت ها قرار داده شده که فریاد ملت جان بر لب رسیده طنین انداز است:نه غزه،نه لبنان _جانم فدای ایران…آقا بس است این همه سنگ جهان اسلام ،بر سینه زدن وخود جنابعالی نیز بهتر میدانی ،چنین جهانی جز ایده ئولوژی و یوتوپیاچیزی نیست،یعنی همان آگاهی وارون ،بس است…جهان اسلام،جهان مسیحیت،یهودیت،جهان کمونیسم و…همه یوتوپیاست ،تنها جهان واقعی جهان انسانیت است بس است…
آتوسای گرامی
با سلام و سپاس از یادداشت تان
بخش اصلی نوشته شما چنان آشفته و پر ابهام است که دقیقا ندانستم که مرادتان چیست. آنچه فهمیده می شود خشم است و نفرت و گره زدن آسمان به ریسمان. ای کاش دقیق و روشن و به تفکیک مسائل را مطرح می کردید تا هم مفهوم باشد و هم درخور پاسخگویی.
اما این پاسخ صرفا معطوف است به قسمت پایانی یادداشت اعتراضی تان که به طور روشن پاسخ می دهم:
یکم. من هم در تمام امور ملی اولویت را به وطن خودم می دهم و معتقدم چراغی را که بر خانه رواست بر مسجد حرام است ولی مانند فاشیست هایی چون ترامپ نمی گویم معیار تمام حوادث جهانی و انسانی و ضابطه عدل و ظلم مثلا ایران است. نسبت به عدل و ظلم در جهان هم حساس هستم و خود را بی طرف نمی دانم. ایرانی ام ولی به مسائل و مصائب بشری نیز توجه دارم و نسبت به تبعیض و ستم بی تفاوت نیستم.
دوم. در مورد سیاست خارجی جمهوری اسلامی در رابطه با خاورمیانه و مناقشه اعراب و فلسطینی ها و اسرائیل هم نظرم را گفته ام و تکرار نمی کنم. با این حال اشاره می کنم سیاست خاورمیانه ای ایران را در کنار سیاست های خاورمیانه ای آمریکا و اسرائیل و عربستان و ترکیه و دیگر شرکا ارزیابی کنید و گرنه در تحلیل واقعی رخدادها دچار یک سویه نگری خواهید شد که ظاهر ا شده اید. از آن سوی بام افتاده همان اندازه نادرست و اشتباه است که سقوط از این سوی بام.
سوم. من در این مقاله و در مقاله قبلی ام تصریح کرده ام که معیار من نه اسلام است و نه یهود و نه عرب و نه عجم و نه فلسطین و نه اسرائیل؛ معیار یک چیز است و آن هم انسانیت است با مؤلفه دوگانه عدل و ظلم . نمی دانم این همه کنایه های دشنام گونه تان نسبت به اسلام و عرب و دیگران برای چیست؟ نسبت هایی داده اید که بنیادا خلاف است و ناراست. من کجا «سنگ جهان اسلام را به سنیه» زده ام که شما بدان اعتراض می کنید؟ (بگذریم که از منظر اسلامی و منافع کشورهای اسلامی نیز به مناقشه فلسطین نظر کردن فی نفسه نه خلاف است و نه جرم). البته اگر برای تشفی خاطر است اشکال ندارد. خسته نباشید!
چهارم. انتشار این مقاله را به شرایط خاص این ایام ایران ربط داده اید. ای کاش کمی از نفرت فاصله می گرفتید و واقعیت ها را بهتر می دیدید. مقاله اصلی من تحت عنوان «تراژدی فلسطین» در تاریخ 26 آذر یعنی حدود هفته جلوتر از رخدادهای اعتراضی اخیر در زیتون منتشر شده است. پاسخ آقای صدر زاده نیز در همان روزهای نخست اعتراضات در گویانیوز و سپس در زیتون انتشار یافت. پاسخ من به رغم تحریر آن حدود یک هفته بعد در 16 دی منتشر شده است. به نظر شما می بایست یک سال بعد منتشر می کردم؟ اگر مرادتان اعلام حمایت از اعتراضات مردمی است که من انجام داده ام. پس اعتراض تان به په چیست؟
موفق باشید.