قابل توجه جناب پزشکیان

اشاره: از آنجا که آقای پزشکیان در ایام تبلیغات آنتخابات ریاست جمهوری بارها موضوع برخورد خشن نیروهای انتظامی با زنان و دختران را مورد اشاره قرار داده و «طرح نور» به درستی «طرح زور» و یا «سیاهی» وصف کردند، در یادداشت زیر فرازی از سخنان امام علی بن ابی طالب را محض یادآوری می آورم. انگیزه اصلی این انتشار نیز همانا نهج البلاغه خوانی ایشان و در واقع اظهار ارادت او به امام علی است. امیدوارم جناب پزشکیان هم به عنوان رئیس دولتی که به هنگام سخن گفتن با مردم برای جمع کردن رأی این برخوردها را محکوم کرده و اکنون انتظار عمل می رود و هم رواست که به عنوان یک علاقه مند به امام علی و دلبسته نهج البلاغه حداقل به آموزه های مولای خود در باره برخورد با زنان توجه ویژه نماید.

تازه این آموزه مربوط می شود به هزار و چهارصد سال قبل و در نظام پرتعصب قبایلی اعراب حجاز. در جهان امروز و با ذهنیت مردمان امروز، خشونت اعم از شکنجه و کتک زدن و زندانی کردن و انواع جریمه و محرومیت از حقوق اجتماعی به دلیل مخالفت با حجاب اجباری و دفاع از حجاب اختیاری آن هم از سوی مأموران تأمین کننده امنیت و آرامش جامعه، بسی نامعقول و نامشروع است. از مقامات عالی و دانی مدعی دین ورزی و تشیع علوی انتظاری نمی توان داشت اما امیدوارم رئیس دولت این یک قلم وعده خود را عملی کند.   

پس از جمل امام با عایشه در بصره دیدار کرد و سخنانی ردو بدل شد که هر چند عمدتا مختص عایشه به عنوان «ام المؤمنین» بوده ولی از مضامین سخنان علی به روشنی فهمیده می شود که وی نگاه مثبتی نسبت به زنان دارد و حداقل نگاه حمایتگرانه وی برجسته است. طبری آورده است که در دیدار علی و عایشه، مردی از یاران علی سخت به خشم آمد و گفت این زن نباید از دست ما جان سالم به در ببرد. علی برآشفت و پاسخ داد «خاموش! پرده ای را پاره مکن و وارد خانه ای نشو و زنی را آزار مکن گرچه به شما بد گویند و امیران و پارسایان تان را سفیه شمارند که زنان ضعیف اند. ما دستور داشتیم از زنان مشرک نیز دست بداریم مردی که زنی را مکافات دهد و او را بزند مایة ننگ باقی ماندگان خود شود. نشنوم که کسی متعرض زنی شده و او را چون بدترین مردم مجازات می کنم». فکر نمی کنم تردیدی وجود داشته باشد که این سخنان، آن هم از زبان کسی در مقام حاکم جامعه و مقام عالی مسلمانان، در آن زمان و حتی در این زمان کم اهمیت باشد. به ویژه از یاد نبریم که جایگاه علی به عنوان «امام» اول برای شیعیان، کسی که قول و فعل و تقریرش برای شیعیان حجت شرعی است، از اهمیت ویژه ای برخوردار است. با توجه به اهمیت فوق العاده این سخنان آن را تجزیه کرده و هر بندش را جداگانه البته با اندکی توضیح لازم می آورم:

–       پرده ای را پاره مکن

–       وارد خانه ای نشو

–       زنی را آزار مکن گرچه به شما بد بگوید و . . .

–       زنان ضعیف اند (احتمالا در ساختار کلام مراد ضعف جسمانی است).

–       ما دستور داشتیم (بی تردید دستور نبی اسلام بوده است) از زنان مشرک دست بداریم (ظاهرا مراد آن است که در جنگ ها حق تعرض به زنی ولو مشرک وجود نداشته است. از این رو اگر در فتوحات چنین اعمالی انجام شده باشد، از منظر دینی و شرعی مجاز نبوده است)

–       مردی که زنی را مکافات دهد و او را بزند مایه ننگ باقی ماندگان خود شود

–       نشنوم که کسی متعرض زنی شده و او را چون بدترین مردم مجازات می کنم.

شنبه  3 شهریور 1403