الان در جایی این یادداشت کوتاه جناب مهاجرانی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در دولت اول جناب خاتمی را دیدم:
«کانون نویسندگان ایران در صدد کسب مجوز بود. به جمع پنج نفره ای از کانون که به دفترم آمده بودند، گفتم زودتر اساسنامه تان را بیاورید! گلشیری گفت دو سال بحث شده که اساسنامه با نام خدا شروع شود یا نشود! به نتیجه نرسیده بودند و نرسیدند. دیدم در اصلاح قانون اساسی روسیه نام خدا آمده است».
با دیدن این یادداشت با خودم زمزمه کردم که: وقتی ذکر نام خداوند (به عنوان نماد دینی بودن نظام سیاسی و به نشانه مشروعیت مذهبی حکومتگران) اجباری و الزامی می شود، باید با شاملو هم نوا شد که:
نام خدا را در پستوی خانه نهان باید کرد!
در دهه شصت شاعری که هنوز هم نمی شناسمش در رقابت با حافظ با طعنی تلخ غزلی سروده بود که مطلع این بود:
آخوند نهاد دام و سر حقه باز کرد
چادر نماز بر سر هر بی نماز کرد
شنبه ۱۴ تیر ۹۹
گفتگویی که گویی دو طرف حرف هم را نمی شنوند!
داستان تحمیل حجاب اجباری در جمهوری اسلامی دیرینه سال است و به ماه های اول عمر جمهوری اسلامی باز می گردد. نخستین کسی که این