در ادب دینی ما «نیایش» (دعا) بهانه ای است برای بیان دغدغه ها و آرزوها و خواسته های پیدا و نهان آدمی. با توجه به این ذهنیت و قاعده، دعای زیبای تحویل سال را مبنا و معیار قرار می دهم و در آستانه تحویل سال 1397 با خود نجوا می کنم که:
ای تغییر دهنده دلها
و ای دگرگون کننده درونها
و ای تدبیر کننده امور عالم و آدم
حال و احوال ما را به بهترین گونه دگرگون کن.
ما مردم ایران و حتی جهان در موقعیت مطلوبی قرار نداریم؛ در این موقعیت نه چندان مطلوب، برای عموم مردمان میهن، شادی و شادکامی و بهروزی و برای مردم جهان صلح و امنیت آرزو می کنم. در پایان این «فصل سرد» و خیزش دوباره طبیعت، امیدوارم که مردم میهنم با اراده و آگاهی و عمل خلاقانه خود، نقطه پایانی بر این فصل سرد بگذارند و به امنیت و عدالت و آرامش برسند. منطق امور می گوید، هر نوع تحول در عالم و آدم از درون آغاز می شود؛ بهار با دگرگونی در درون دانه ها و جنبش در بطن شاخه ها آغاز می شود. می پندارم، ما مردم ایران، شایسته پیروزی و سرفرازی و بهروزی از طریق دگرگونی حال و احوال خود هستیم. چنین باد.