درگذشت نا بهنگام عالم دینی وارسته و پژوهشگر دانشور و نویسنده متعهد و مبارز دلیر زنده یاد احمد قابل موجب تأثر و تأسف گردید. بی گمان در میان برآمدگان از حوزه های علمیه معاصر احمد قابل از نوادر بود که دینداری را با آگاهی و دانش، پژوهشگری را با تعهد اجتماعی، نواندیشی را با دلیری در اعلام نظر و مبارزه را با اخلاق و معنویت به گونه سازگاری در آمیخته بود. او در عمر نسبتا کوتاه خود راه درازی را طی کرد. از حوزه قم برآمد اما آگاهانه رخت روحانی را بر نتافت و آن را به کناری نهاد اما در قلمرو دانش حوزوی و فقهی باقی ماند و در عین حال راه بازاندیشی در برخی متون و منابع اسلامی (روایی-فقهی) را در پیش گرفت و در سالیان اخیر به نتایج مثبت و درخشانی دست یافت. به ویژه فرآورده پژوهش او در حوزه پوشش زنان (حجاب) بسیار مهم بود و اثرگذار و از پیشگامی بازاندیشی در این حوزه. در این میان شاید دلیری وی در اعلام نظر از برجستگی خاص او بود. گرچه احمد قابل از شاگردان زنده یاد آیت الله منتظری و تأثیرپذیرفته از مکتب فکری-فقهی وی بود اما او تحقیق و واکاوی منابع و شجاعت در اعلام نظر از استاد فراتر رفت و جایگاهی بلند یافت. خردورزی و عقلانیت در روش شناسی و تحقیقات مذهبی او سهم مهمی داشت.
احمد قابل در کنار تحقیقات مستمر علمی خود در عرصه مبارزات سیاسی و آزادیخواهانه اخیر مردم ایران حضوری مستقیم و فعال داشت. از طریق نوشتن و گفتن و نامه نگاریهای دلیرانه به عالی ترین مقام سیاسی و دینی کشور حضور خود را در جنبش سبز تثبیت کرد و این امر موجب بازداشت و زندانی شدنش گردید. اما وی شجاعانه در بیدادگاههی رژیم جمهوری اسلامی از مواضع خود دفاع کرد و در حد خود نقاب از چهره ریاکارانه استبداد دینی حاکم برگرفت. او همواره از موضع عمدتا دینی گفتارها و رفتارهای متظاهر مذهبی حاکمیت نقد می کرد و به چالش می کشید.
در هرحال احمد قابل از سرمایه های بازاندیشی اسلامی زمان ما بود و می توانست گامهای مهم تری در این زمینه بردارد اما موجب تأسف فراوان که زودهنگام از میان ما رفت. کنشگران ملی-مذهبی خارج از کشور این ضایعه را به خاندان محترم و معزز قابل و به ویژه خانواده رنجدیده و دلیر و همراه و همگام وی و نیز دوستان و همفکران آن رادمرد صمیمانه تسلیت و تعزیت می گوید.
کنشگران ملی-مذهبی خارج از کشور
چهارشنبه 26 مهرماه 91