برگی از دفتر ایام-ایکاش وطن جای ماندن بود
اشاره: متن زیر اخیرا در یکی از نشریات دانشجویی دانشگاه صنعتی شریف منتشر شده و دوستی از سر مهر برای من ایمیل کرده و من هم دریغم آمد که شما هم از آن بی بهره بمانید. این چند کلمه خود به روشنی گویای همه چیز است. پس بخوانید و بارها بخوانید.
«نقطه سر خط»
آنها که میروند وطنفروش نیستند.
آنهایی که میمانند عقب مانده نیستند.
آنهایی که میروند، نمیروند آن طرف که مشروب بخورند.
آنهایی که میمانند، نماندهاند که دینشان را حفظ کنند.
همهی آنهایی که میروند سبز نیستند.
همه ی آنهایی که میمانند پرچم به دست ندارند.
آنهایی که میروند، یک ماه مانده به رفتنشان غمگین میشوند. یک هفته مانده میگریند و یک روز مانده به این فکر می کنند که ای کاش وطن جایی برای ماندن بود. و آنهایی که میمانند، می مانند تا شاید روزی وطن را جایی برای ماندن کنند!!!