در واپسین بخش از گفتارهای «سیما و سیره محمد در قرآن» به اوصاف شخصی و ویژگی¬های اخلاقی و سنت نبوی نبی گرامی اسلام می¬پردازیم. این بخش در واقع خلاصه و فشرده و شاید بتوان گفت جمع¬بندی و حاصل پنج بخش و بیست و دو فصل گذشته است. از این رو در این قسمت مستندات قرآنی سخنان و مدعیات خود را که قبلاً از آنها یاد کرده¬ایم، ذکر نمی¬کنیم و فقط به آیاتی که تا کنون مورد استفاده واقع نشده¬اند اشاره خواهیم کرد.
چنانکه در آغاز این سلسله گفتارها گفتیم، شناخت و تحلیل درست و واقع¬بینانه و همه¬جانبه پیامبر اسلام، هم به نوعی شناخت اسلام است و هم شناخت قرآن و ماهیت و محتوا و مضامین و غایت کلام الهی، از این رو از اهمیت ویژه¬ای برخوردار است. از سوی دیگر، شناخت شخص شخیص محمد (ص) به عنوان حامل وحی و مبلغ پیام خداوند و اسوه دینداری، معیاری استوار و قاطع برای نقد سیره¬ها و منابع تاریخی و روایی و معارف اسلامی بعدی و شکل¬گرفته در تاریخ طولانی اسلامی نیز هست. از آنها مهمتر شناخت صحیح پیامبر، به مثابه کشف یک الگوی اخلاقی و انسانی جاودانه و قابل اعتماد برای مسلمانان برای همیشه نیز می¬باشد. بنابراین «اسوه» بودن پیامبر(لَقَدْ كَانَ لَكُمْ فِي رَسُولِ اللَّهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ …( از جهات مختلف است که می¬توان چنین برشمرد :
1- اسوه و معیار در شناخت دین اسلام
2- اسوه در شناخت و تحلیل وحی ملفوظ «قرآن»
3- اسوه در شناخت و نقد سیره¬ها و تواریخ اسلامی
4- اسوه در شناخت و نقد معارف اسلامی در طول تاریخ اسلام
5- اسوه در شناخت افکار و اعمال مسلمانان در طول تاریخ ( نقد تاریخ دین و شخصیت پیامبر )
6- اسوه اخلاقی و انسانی و دینی برای زیست مؤمنانه در حال و آینده در تمام این موارد، شخصیت و منش و افکار نبی اسلام نظراً و عملاً الگو و معیار قابل اعتمادی است که مسلمانان می¬توانند همواره هم خود را بشناسند و هویت و رفتار دینی خود را شکل بدهند و هم خود را به طور مستمر به این الگو عرضه کنند و به نقد و اصلاح و تعالی و بالندگی خود بپردازند.
در این بخش گفتار خود را ذیل دو فصل و با این عناوین سامان می¬دهیم:
فصل اول : محمد (ص) در قامت یک رهبری دینی و اجتماعی
فصل دوم : محمد (ص) در قامت یک انسان متعالی و اخلاقی
در باب حرمت گوشت خوک
در باب حرمت گوشت خوک در مورد گوشت خوک نظر قرآن تا حدودی در مقایسه با حکم شرب شراب متفاوت است. در قرآن پنج آیه
